ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ!! Η Ιστορία του Μήτσου, που έγινε ο Ισμαήλ ο πρόσφυγας, για να ζήσει με αξιοπρέπεια.

loading...
Θα ήθελα να μοιραστώ μια ιστορία που είσαι σαν παραμύθι, αλλά είναι όμως 100% πραγματική.
Την ιστορία του συγχωριανού μου του Δημήτρη Ντ.
Αυτός λοιπόν είχε την δυστυχία να χάσει τον πατέρα του πολύ νέο, από την παλιο-ασθένεια.
Καρκίνος και ήταν μόλις 62 ετών…
Έμεινε πίσω αυτός παιδί 20 ετών μαζί με την μάνα του,
που με μια σύνταξη χηρείας 114 ευρώ δεν μπορούσε να τον βοηθήσει,
όσο και να στεναχωριότανε η κακομοίρα.
Έπεσε λοιπόν ο Μητσάκος με τα μούτρα στα χωράφια.
Έκανε και μεροκάματα όπου έβρισκε εδώ και εκεί.
Κάτι κλαδέματα, κάτι φρεζαρίσματα και το καλοκαίρι δούλευε σε καφετέριες στην παραλία.
Ήρθε κάπως στα ίσια του.
Γνώρισε μάλιστα και μια κοπέλα όμορφη και όλα πηγαίναν κατ ευχήν.
Ώσπου έσκασε και σε αυτόν σαν βόμβα, όπως σε όλον τον κόσμο βέβαια, αυτή η ρουφιάνα η κρίση…
Και εκεί που έσκασε και η κρίση,
ήρθε και το εμπάργκο της Ρωσίας στα αγροτικά προιόντα.
Τζάμπα του αγόρασαν τα πορτοκάλια πέρσι.
Ούτε τα καλλιεργητικά έξοδα δεν έβγαλε ο άμοιρος.
Είχε και μια ζημιά στο τρακτέρ, βάλτε τώρα και τα ενφια, τους λογιστές, τα αρχίδια και τα μύδια…
Τα ξέρετε πως είναι αυτά…
Και όπως λέγανε οι παλιοί, άμα σε πιάσει η ρημάδα η κατηφόρα, δύσκολα να σηκώσεις το κεφάλι.
Έτσι λοιπόν ο Μητσάκος μας, σήκωσε ψηλά τα χέρια, πέφτοντας σε μια βουβή κατάθλιψη.
Και ας ήταν μόλις 27 χρονών λεβέντης, που έστυβε την πέτρα και την έκανε χώμα.
Μια μόνιμη δυστυχία μεγάλωνε μέσα του μέρα με την μέρα.
Όλο πρόβλημα και όλο στεναχώριες. Χώρισε και με την κοπέλα…
Και αυτό τον αποτελείωσε.
Δεν κοιμόταν το βράδυ. Πεταγότανε 3 και 4 φορές στον ύπνο.
Όλο βλαστήμαγε την Παναγία χωρίς ντροπή, όλοι του φταίγανε και αρπαζόταν με τον καθένα και για το τίποτα.
Σε 3 μήνες, δεν κάνω ούτε πλάκα ούτε και τα μεγαλοποιώ,
άσπρισαν τα μαλλιά του.
Παιδί τώρα φανταστείτε, ούτε 30 χρονών..
Τον τελευταίο καιρό το έριξε και στο ποτό.
Πολύ ποτό ρούφαγε ο Μήτσάκος.
Όλο ουφ και ουφ ήτανε ο μαύρος, κάτι φορές που πάταγε στο καφενείο.
Δεν έβλεπε φως πουθενά.
Ώσπου μια μέρα, μέσα στην ζαλάδα ποτού και της δυστυχίας των λογισμών του,
είχε μια δαιμονική σκέψη που τον έκανε να αναθαρρήσει για πρώτη φορά και να χαμογελάσει μετά από πολύ καιρό. Κάπως αυτή η σκέψη τον ξαλάφρωσε, την επεξεργάστηκε και την σχεδίασε με κάθε λεπτομέρια. Αυτό ήτανε.
Όλα θα άλλαζαν από εδώ και πέρα !!
Το σχέδιο ήταν απλό.
Θα πήγαινε Τουρκία και από εκεί θα γυρνούσε πίσω στην Ελλάδα, όχι όμως ως Μήτσος,
αλλά ως ο Ισμαήλ, ο πρόσφυγας από το Μπαγκλαντές με αλφισμό πρώτου βαθμού.
Δανείστηκε λοιπόν από τον γαμπρό του 700 ευρώ,
έβαλε τα ναύλα και από τον Πειραιά πήγε στην Μυτιλήνη.
Στην Μυτιλήνη νοίκιασε ένα φουσκωτό και πέρασε απέναντι στην Μ. Ασία,
τραβώντας ο καψερός κουπί όλη τη νύχτα .
Εκεί δεν χάνει χρόνο και σκίζει όλα του τα χαρτιά, ώστε να μην αποδεικνύεται η ελληνική του ταυτότητά του και πληρώνει 500 ευρώ στο χέρι έναν Ντούρκο δουλέμπορα,
για να τον μεταφέρει πίσω στην Ελλάδα, μαζί με τους ισλαμιστές-τουρίστες,
που καθημερινά ταξιδεύουν παράτυπα στην Χίο, την Λέσβο και τα άλλα νησιά.
Και κάπου εδώ η ζωή δείχνει το όμορφό της πρόσωπό για τον αναγεννημένο και αναβαπτιζόμενο νέο μας.
Με μιας, από Μήτσος είλωτας της Αργολοκορινθίας έγινε ο Ισμαήλ,
ο τίμιος πρόσφυγας από την… εμπόλεμη ζώνη του Μπαγκλαντές,
που είχε βιώσει μια ζωή στο πετσί του τον πόλεμο, τον κοινωνικό ρατσισμό και το
μπλαγκλαντεσιανό bulling λόγω του αλφισμού που έπασχε εκ γενετής.
Αυτό ήταν.
Το σχέδιο δούλεψε ρολόι!
Με το που πάτησε το πόδι του στο νησί, οδηγήθηκε αμέσως σε έναν ξενώνα με δωρεάν ζεστό φαγητό, νερό και θέρμανση.
Που να τα είχε ξαναδεί αυτά ο Μήτσος; Τα είχε και στο χωριό του;
Ο καυστήρας του σπιτιού του είχε κρυώσει και
το μαγκάλι ήταν κλειστό τώρα για μήνες.
Και όμως τώρα κυκλοφορούσε σαν άρχοντας ο Μητσάκος, ντάλα χειμώνα με το κοντομάνικο.
Απίστευτο πραγματικά!
Το ταλαιπωρημένο του κορμί ξεκουράστηκε,
το πρόσωπο από ωχρό, συνοφρυωμένο και σκυθρωπό, έγινε ζωντανό και ροδαλό.
Έλαμπε ξανά.
3 βδομάδες έκατσε στον ξενώνα και από εκεί οδηγήθηκε στο χοτ σποτ του Σχιστού.
Εκεί να δείτε τι ανείπωτη ευτυχία !
Ω χαράς Ευαγγέλια !!
Ήταν τόσο πολύ το φαί, που το πετάγανε σκοποβολή στους κάδους με την παρέα του,
κάτι πρόσφυγες από το Μαρόκο
(σσ. μέσα στο χοτ σποτ ο Μήτσος έμαθε ότι μόνο στην Ελλάδα δεν γίνεται πόλεμος, όλοι οι άλλοι έχουν και έρχονται πρόσφυγες).
Τι ωραίες στιγμές!
Δεν έκατσε με σταυρωμένα χέρια ο Ισμαήλ όμως. Ούτε επαναπαύτηκε από την dolce vita των δομών φιλοξενίας.
Αμέσως ο μπήκε στην δουλειά το παιδί, έτσι όπως ήταν και μαθημένο από μικρό.
Έγινε μαστροπός ο Μητσάρας, κυρίως αφγανόπουλων και μαροκινόπουλων.
Στο θέμα της παιδικής μαστροπείας πάντως προς τιμήν του και αξίζει να τονιστεί, ήτανε άτεγκτος και τίμιος,
σε σχέση με τους συναδέρφους του.
Δεν προωθούσε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ παιδιά κάτω των 5 ετών.
Οι δουλειές πήγαιναν θαυμάσια και μέσα σε ένα μήνα ξεχρέωσε και τον γαμπρό του.
Τα προνόμια της νέας του ζωής ήταν για τον Μήτσο ένας μικρός παράδεισος επί της γης.
Δεν πλήρωνε ΕΝΦΙΑ,
εισιτήριο δεν χτυπούσε ποτέ στα μέσα μαζικής μεταφοράς,
οι εργοδότες τον προτιμούσαν,
δεν πλήρωνε στέγαση, φαγητό, δεη και τηλέφωνο
Όποιον δεν χώνευε μάλλιστα τον κατήγγελλε για ρατσιστική εις βάρος του συμπεριφορά και δεν τον ξανάβλεπε.
Είχε μάλιστα και τα εξτραδάκια του, καθώς, που και που, κάτι σιτεμένες κυρίες από το συριζα,
του έσκαγαν κανά 50αρικο και τις κανόνιζε. Και ας ήτανε και λίγο άπλυτες, δεν μάσαγε ο Ισμαήλ.
Έσπρωχνε. Κομπρεσέρ.
Και γαμιάς λοιπόν και λεφτάς ο Ισμαήλ,
όταν ο Μήτσος βάραγε μόνο την χούφτα του.
Με μια από τις κυρίες μάλιστα, έφτιαξε και την ζωή του και τώρα ζούνε μαζί τρισευτυχισμένοι σε προάστιο της Αθήνας.
Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να κάνει παιδί η γυναίκα του, καθώς είναι στέρνα λόγω του ότι έχει πατήσει τα
65 χρόνια, αλλά δεν πειράζει γιατί έχουν υιοθετήσει ένα
παιδάκι από το Κογκό της Αφρικής.
Τον μικρό Μενέλαο-Θουκιδίδη.
Του δώσανε δυο ονόματα, για να τονιστεί η ελληνική ιθαγένεια του παιδιού.
Όμορφη η ζωή για τον Μήτσο.
Όμως η ιστορία του φίλου μας δεν τελειώνει και τόσο όμορφα.
Πριν λίγους μήνες ο Ισμαήλ συνάντησε την αδερφή του τυχαία και αυτήν, για κακή του τύχη,
τον αναγνώρισε αμέσως ως Μήτσο.
Πήγε να μπλέξει λοιπόν για τα καλά ο Μήτσος,
καθώς η εφορία τον κυνηγάει για τα ΕΝΦΙΑ και κάτι παλιά πρόστιμα,
η ΔΕΗ τον ψάχνει για το ηλεκτρικό, στον ΟΓΑ χρώσταγε κανά χιλιάρικο και στην τράπεζα είχε χρέος καναδυο κάρτες..
Ό,τι είχε χτίσει όλα λίγο έλειψε να καταστραφού σε μια στιγμή.
Θα βρισκόταν χρεωμένος ξανά, χωρίς στέγη, χωρίς σίτιση και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Μέχρι που σκέφτηκε την λύση, η οποία βρισκόταν μπροστά του και σαν χαζός δεν την έβλεπε από την πρώτη στιγμή.
Κατηγόρησε χωρίς να χάσει χρόνο την αδερφή του, για ρατσιστική συμπεριφορά απέναντί του,
καθώς τον αποκάλεσε Έλληνα.
Η δίκη ήταν μεγάλος θρίαμβος για τον Ισμαήλ!
Η αδερφή του έφαγε 4 χρόνια χωρίς αναστολή
με την κατηγορία της οπαδού του Μουσολίνι και της εξύμνησης του Ηλία του Κασιδιάρη.
Έτσι λοιπόν η ιστορία του Μήτσου τελειώνει με μια γλυκόπικρη γεύση..
Με τον Μήτσο να συνεχίζει να ζει το όνειρό του σην Ελλάδα ως Ισμαήλ
και την αδερφή του στα κάτεργα των γυναικείων φυλακών του Κορυδαλλού.
Αυτά είχα να πω για τον φίλο μας.
Εύχομαι χρόνια μας πολλά και σε όλους με υγεία και προσωπική ευτυχία!!
                                        πηγη
loading...
Share on Google Plus

About konta-sas.blogspot.com

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου